Śnieżnik (1425 m. n.p.m.) jest najwyższym szczytem Masywu Śnieżnika oraz w polskich Sudetach Wschodnich. Za względu na znaczną różnicę wysokości pomiędzy Śnieżnikiem a okolicznymi szczytami wyrasta znacząco ponad otaczające szczyty – jednak najlepszy widok na szczyt jest od południa z Czech, gdzie nie jest zasłonięty przez okoliczne góry.
Wysokość oraz usytuowanie Śnieżnika tworzy z niego doskonały punkt widokowy.
Ze szczytu widać:
-
- na północy: Karkonosze (w tym Śnieżkę), Górę Ślężę, Jezioro Otmuchowskie oraz Nyskie, a nieco bliżej Czarną Górę oraz Igliczną
- na zachodzie: Zieleniec, Góry Bystrzyckie i Orlickie
- na południe: pasmo z Małym Śnieżnikiem i Trójmorskim Wierchem (wyraźnie widoczna wieża widokowa)
- na wschodzie: Stronie Śląskie (bardziej na północ), Jeseník (w tym wieża na Pradědu) – bardziej na południe
Śnieżnik jest wypiętrzeniem znajdującym się na zejściu się kilku grzbietów. Z południa schodzą się dwa pasma – jedno położone całkowicie w Czechach oraz drugie graniczne ze szczytami takimi jak Trójmorski Wierch, Puchacz czy Mały Śnieżnik. Od północy pasmo górskie z Czarną Górą, zaś od wschodu niższe pasmo ciągnące się do Przełęczy Płoszczyny, gdzie Masyw Śnieżnika graniczy z Górami Bialskimi. Od północy nachodzą dwa pasma – jeden nieco z zachodu od Czarnej Góry, zaś drugi od Stromej i Młyńska.
Śnieżnik zbudowany jest w części wschodniej z gnejsów słojowo-oczkowych, zaś w zachodniej z łupków metamorficznych (w tym też obszarze można znaleźć granaty najczęściej umieszczone w łupkach). Na północnym skraju występują także wapienie krystaliczne. Od czeskiej strony na południowym zboczu znajduje się rozległa nisza niwalna – pozostałość po okresie zlodowacenia.
Ze Śnieżnika uchodzą liczne źródła rzek – na stronę polską spływają potoki Czarnej, Wilczki, Kleśnicy czy Kamienicy. Po stronie czeskiej swoje źródło ma jedna z większych czeskich rzek – Morava.
